Chapter two. "Ending”

          Obudziłam się już o 6 rano. Wstałam z łóżka i poszłam do łazienki biorąc ze sobą bieliznę. Włączyłam sobie w telefonie „Little things”. Wykonałam poranne czynności i zrobiłam sobie delikatny makijaż. Włosy zaplotłam w koka, a kilka kosmyków puściłam po bokach mojej twarzy. W samej bieliźnie wróciłam do siebie do pokoju i przebrałam się we wczoraj uszykowane ciuchy, a koszulę włożyłam w spodnie. Ubrałam buty, a na wierzch zarzuciłam marynarkę. Chwyciłam do ręki torebkę i o 7³⁰ wyszłam z domu.

Po 15 minutach byłam już na miejscu. Podeszłam do pani dyrektor i pani Smith.

- Dzień dobry – przywitałam się.

- Dzień dobry Amelio, i jak, gotowa? – zapytałam dyrektorka.

- Tak, mam nadzieję, że wyjdzie dobrze – powiedziałam.

- Na pewno, to idź się ustaw razem z twoją klasą – odpowiedziała mi nauczycielka od muzyki.

- Dobrze – powiedziałam i udałam się w stronę mojej klasy.

Przywitałam się z resztą i stanęłam w pierwszym rzędzie. Po 10 minutach wszystko się zaczęło. Cała uroczystość szła zgodna z planem. Rozglądałam się, ale nigdzie nie widziałam mojego blondynka.

- …A teraz poprosimy do nas Amelię Anderson – powiedziała Monic, a po sali rozniosły się brawa.

Niepewnie wyszłam na środek sali gimnastycznej i drżącymi rękami chwyciłam mikrofon. Ostatnie spojrzenie na ludzi. Wydawało mi się że zobaczyłam w tłumie blond włoski Nialla.

Nagle usłyszałam delikatną melodię graną na gitarze przez mojego kolegę z klasy. Dobra Amelia jedziemy z tym koksem. Wdech, wydech i zaczynamy:

What have I done?

Co ja zrobiłam?

I wish I could run

Chciałabym móc uciec

Away from this ship going under

Z dala od tego tonącego statku

Just trying to help

Starając się pomóc

Hurt everyone else

Zraniłam wszystkich innych

Now I feel the weight of the world is on my shoulders

Teraz czuje ciężar całego świata na moich barkach

What can you do when your good isn’t good enough

Co możesz zrobić, gdy twoja dobroć, nie jest wystarczająco dobra

And all that you touch tumbles down?

I wszystko czego dotkniesz wali się

Cause my best intentions keep making a mess of things,

Bo moje najlepsze intencje doprowadzają do bałaganu

I just wanna fix it somehow

Chcę po prostu jakoś to naprawić

But how many times will it take?

Ale ile czasu to zajmie

Oh how many times will it take for me to get it right?

Ile czasu mi to zajmie żeby się udało

To get it right?

By się udało

Can I start again,

Czy mogę zacząć od nowa

With my faith shaken?

Gdy moja wiara jest zachwiana

Cause I can’t go back and undo this

Bo nie mogę wrócić i cofnąć

I just have to stay and face my mistake,

Muszę się po prostu zatrzymać I stawić czoła moim błędom

But if I get stronger and wiser

Ale jeśli będę silniejsza i mądrzejsza

I’ll get through this

Przejdę przez to

What can you do when your good isn’t good enough

Co możesz zrobić, gdy twoja dobroć, nie jest wystarczająco dobra

And all that you touch tumbles down?

I wszystko czego dotkniesz wali się

Cause my best intentions keep making a mess of things,

Bo moje najlepsze intencje doprowadzają do bałaganu

I just wanna fix it somehow

Chcę po prostu jakoś to naprawić

But how many times will it take?

Ale ile czasu to zajmie

Oh how many times will it take for me to get it right?

Ile czasu mi to zajmie żeby się udało

To get it right?

By się udało

So I’ll throw up my fists

Więc będę uderzać pięściami

Throw a punch in the air,

Wzniosę pięści w powietrze

And accept the truth that sometimes life isn’t fair

I zaakceptuje prawdę, że czasami życie jest niesprawiedliwe

Yeah, I’ll send out a wish

Tak, będę wysyłać życzenia

Yeah, I’ll send up a prayer

Tak, będę się modlić

That finally someone will see how much I care!

Aby w końcu ktoś zobaczył jak bardzo mi zależy!

What can you do when your good isn’t good enough

Co możesz zrobić, gdy twoja dobroć, nie jest wystarczająco dobra

And all that you touch tumbles down?

I wszystko czego dotkniesz wali się

Cause my best intentions keep making a mess of things,

Bo moje najlepsze intencje doprowadzają do bałaganu

I just wanna fix it somehow

Chcę po prostu jakoś to naprawić

But how many times will it take?

Ale ile czasu to zajmie

Oh how many times will it take for me to get it right?

Ile czasu mi to zajmie żeby się udało

To get it right?

By się udał*

Piosenka się skończyła, a po sali rozległy się głośne brawa. Ukłoniłam się i wróciłam na moje miejsce. Po 40 minutach wszystko się skończyło, a my zaczęłyśmy się żegnać. Było mi smutno z powodu, że to już koniec. Otrzymaliśmy nasze świadectwa, moje z czerwonym paskiem co bardzo mnie ucieszyło i wyszliśmy ze szkoły. Szybko udałam się w stronę domu państwa Horan. Zapukałam do drzwi i po chwili otworzyła mi ciocia Maura, przywitałam się z nią i pobiegłam do pokoju mojego przyjaciela. Przebrałam te przeklęte szpilki na wygodne białe tenisówki, a buty szatana schowałam do torby. Usiadłam po turecku na łóżku twarzą do drzwi i czekałam patrząc na zdjęcia powieszone na ścianie. Po jakiś 10 minutach drzwi otworzyły się i zobaczyłam czwórkę chłopaków z zespołu Nialla.

- Yyy... Niall?! U ciebie w pokoju jest jakaś śliczna dziewczyna! – krzyknął chłopak w lokach nie odwracając ode mnie wzroku.

Usłyszałam jak chłopak wbiega po schodach i po chwili stanął zdziwiony w drzwiach.

- Cześć Niallerku – pomachałam mu z uśmiechem, pokazując tym samym aparat na zęby.

Jego oczy powiększyły się momentalnie i można było dostrzec w nich iskierki szczęścia. Uśmiechnął się szeroko.

- Ami! – krzyknął i rzucił się na mnie.

Wybuchłam śmiechem, bo ten wariat przygniótł mnie do łóżka swoim ciałem.

- Złaź ze mnie grubasie – zaśmiałam się przez łzy.

- Ja wcale nie jestem gruby! – oburzył się przez śmiech.

- Jasne, jasne – odpowiedziałam.

Dźgnął mnie w żebra, ale posłusznie wstał i podał mi dłoń. Chwyciłam ją. Pomógł mi wstać i mocno do siebie przytulił.

- Tęskniłem za tobą młoda – powiedział.

- Ja też tęskniłam.

Któryś z chłopaków odchrząknął głośno. Wychyliłam się zza blondyna i spojrzałam na nich, wszyscy stali z ogromnymi bananami na ustach.

- My też tu jesteśmy – powiedział loczek.

- No widzę przecież – mruknęłam pod nosem.

Oderwałam się od Nialla i podeszłam do pozostałej czwórki.

- Cześć jestem Amelia, ale możecie mówić mi Am – przedstawiłam się.

- Hej, jestem Harry, ten przystojny – powiedział lokaty.

- Nie powiedziałbym – powiedział mulat, a ja zaśmiałam się.

- Jestem Zayn – powiedział i pocałował mnie w dłoń, a ja zarumieniłam się.

- Louis – powiedział koleś w bluzce w paski i przytulił mnie.

- Liam – ostatni podał rękę, którą uścisnęłam.

- Miło mi – uśmiechnęłam się.

Nie chciałam im przerywać przedstawiania się, bo co miałam powiedzieć: „Nie musicie się przedstawiać, wiem jak macie na imię, znam wasze drugie imiona, nazwiska i wiem jakie płatki śniadaniowe lubicie”? Wzięliby mnie za wariatkę.

Usiedliśmy wszyscy na łóżku Horana.

- To co dzisiaj robimy? – zapytał Liam.

Wymieniłam spojrzenie z Niallem po czym powiedzieliśmy równocześnie:

- Ognisko!

Chłopcy zgodzili się od razu. Była już 16⁰⁰, a chcieliśmy zacząć koło 17⁰⁰.

- To w takim razie, ja idę do domu się przebrać i widzimy się za godzinę – powiedziałam i poszłam do siebie.

Przez cały czas miałam w głowie tylko i wyłącznie śliczne oczka Malika.Ubrałam ciemne rurki, szarą luźną koszulkę, a na wierzch zarzuciłam czarną rozpinaną bluzę z logo adidasa.

__________________________________________

* Glee - "Get It Right"

Tak jak mówiłam, wstawiam dzisiaj drugi rozdział :D

Mam nadzieję, ze wam sie spodobam i zostawicie jakieś komentarze, które zawsze są bardzo motywujące. Byłam dzisiaj mega zaskoczona kiedy weszłam dzisiaj na bloga.

Przeglądam, przeglądam i tu nagle takie "WTF?!"

Aż 150 wyświetleń 0.0

Cieszę się, że chociaż ktoś to czyta :)

Tak w ogóle widzieliście już nowy teledysk do "Talk Dirty"?     <Klik>